Haushaltungsheim - bo uczono przyszłe służące.
A na obrazku scenka rodzajowa z dziejów pruskiej pedagogiki:

hoho hehenio - "czarna pedagogika" w takim wydaniu jak zaprezentowałeś, niejednemu wychowawcy marzy się po nocach.

kurzastopka pisze:hoho hehenio - "czarna pedagogika" w takim wydaniu jak zaprezentowałeś, niejednemu wychowawcy marzy się po nocach.

Rycina nazywa się "Powitanie w więzieniu". Jeszcze nie kara, tylko zapoznanie z nowym otoczeniem i jego prawami...
Dotyczy czasów fryderycjańskich, więc odnoszenie jej do szczecińskich "Magdalenek" jest pewnym uproszczeniem. Ale karę chłosty stosowano w szkołach pruskich dość długo (że przypomnimy choćby sprawę dzieci z Wrześni).

hehenio pisze:Dotyczy czasów fryderycjańskich

Sam Fryderyk nie był zwolennikiem stosowania kar cielesnych.

Na pewno żyje jeszcze niejedna z "nawracanych" przez szczecińskie Magdalenki.Niedawno w Niemczech dużo mówiło się o odszkodowaniach dla "wychowanków" przetrzymywanych w ramach różnych przytułków-poprawczaków. Dzisiejszym staruszkom zaczęły rozwiązywać się języki, głównie z powodu burzy w mediach jaką wywołała premiera wspomnianego przeze mnie filmu.Film powstał zresztą też na kanwie prawdziwych,wstrząsających wspomnień 4 maltretowanych kobiet - oczywiście były to realia Magdalenek katolickich, działających po wojnie [!] w Irlandii.

o hehenia

...[Haushaltungsheim -]... czy nie należy tego tłumaczyć jako "dom pobytu"?
Quistorp

quistorp pisze:o hehenia

...[Haushaltungsheim -]... czy nie należy tego tłumaczyć jako "dom pobytu"?
Quistorp

-e Haushaltung to po prostu "prowadzenie domu", więc -s Haushaltungsheim to miejsce, gdzie do tego przyuczano .

W tym przypadku chodzi o dom pobytu przymusowego, a nie przyuczenia na pomoc domową. Quistorp ma rację. DMK nie był żadną szkołą, trafiały tu osoby bez opieki rodzicielskiej, lub za zgoda rodziców, po złości (sic).

Bravo dobrze zinterpretowała nazwę. Tak, był to dom pobytu przymusowego dla "zagrożonych dziewcząt", ale jednocześnie "wychowanki" uczono prowadzenia gospodarstwa domowego. Poza tym na Warszewie dziewczęta obsługiwały pralnię.

Z kolei Stift Salem przyjmowała dzieci między 1 a 6 rokiem życia, "wszystkich stanów", i przyuczała do zawodu zgodnego z ich umiejętnościami.

A nazwa musiał być "przystępna" .

Fitek-69 pisze:W tym przypadku chodzi o dom pobytu przymusowego, a nie przyuczenia na pomoc domową. Quistorp ma rację. DMK nie był żadną szkołą, trafiały tu osoby bez opieki rodzicielskiej, lub za zgoda rodziców, po złości (sic).

I tu leży pies pogrzebany. Heim to w końcu nie Schule.

Generalnie tej Pani już podziękujemy .

I tu tkwi problem, w który zapedził się Bartosz, DMK był instytucja koscielną i w statucie oprócz pomocy i wychowania, przyuczał do dalszego życia, co rok do placówek DMK trafiało około 430 osób, z czego tylko 5 % zostawało na stałe, lub przenoszono, reszta po resocjalizacji wracała do normalnego życia, a nie było nic lepszego niż ciężka praca i dobra resocjalizacja, prawie jak szkoła

Fitek-69 pisze:prawie jak szkoła

Prawie . MS podlegał Kinderheilowi, ale miał odrębny status. Poza tym Stift nie podchodził bezpośrednio pod konsystorz. Zarząd tworzyli świeccy, ale był wymóg, żeby w zakładzie był duchowny. To normalna praktyka.

[quote="Bartosz"]Bravo dobrze zinterpretowała nazwę. Tak, był to dom pobytu przymusowego dla "zagrożonych dziewcząt", ale jednocześnie "wychowanki" uczono prowadzenia gospodarstwa domowego. Poza tym na Warszewie dziewczęta obsługiwały pralnię.

[quote]
Praca w pralni była u Magdalenek zajęciem niejako "statutowym" - dziewczetom miała zapewnić chociaż symboliczne oczyszczenie z "ciężkich" grzechów, a zakładowi całkiem niezłe profity z ich darmowej pracy.