(artykuł) Znalezione w piwnicy: Wiesiołyje kartinki itp.

Arthur · Postautor: **Arthur** » 4 sie 2009, o 10:54

"Murziłkę" i "Wiesołyje Kartinki" pamiętam. Po zwinięciu w rulon służyły nam na przerwach w szkole do niewinnej zabawy pt. rozpędzanie demonstracji. Sprowadzało się to do pałowania się nawzajem tymi gazetkami. Jakie czasy, takie zabawy...

niewdziosek · Postautor: **niewdziosek** » 4 sie 2009, o 14:17

Ja bardzo mile wspominam "Radio".
Po pominięciu kilku stron, dotyczących tzw. "polowania na lisa" (ulubione zajęcie radzieckich radioamatorów, polegające na radionamierzaniu nadajnika ukrytego w lesie) oraz artykułu opisującego podłych imperialistów, pozostawało kilkadziesiąt stron z ciekawymi konstrukcjami elektronicznymi (bywały też schematy pochodzące zza żelaznej kurtyny).
A cena była śmiesznie niska.

secessionlove · Postautor: **secessionlove** » 4 sie 2009, o 16:37

Arthur pisze: "Wiesołyje Kartinki" pamiętam.

Chyba raczej Biesiełyje Kartinki. Pamiętam jednego gościa w tych Kartinkach, który zamiast nosa miał ołówek. I pamiętam też, jak to mój wujek w 1986 roku mówił mi i paru dzieciakom z rodziny wtedy zgromadzonych, że "to są komuniści, ich należy tępic".

Postautor: **Busol** » 4 sie 2009, o 19:17

secessionlove pisze:Chyba raczej Biesiełyje Kartinki.

Chyba raczej nie

hehenio · Postautor: **hehenio** » 4 sie 2009, o 19:19

Уже не зреть мне светлых дней
Весны обманчивой моей!

secessionlove pisze:
Arthur pisze: "Wiesołyje Kartinki" pamiętam.
Chyba raczej Biesiełyje Kartinki. ....

Zdecydowanie "Wiesiołyje Kartinki". W oryginale ВЕСЁЛЫЕ КАРТИНКИ.
Czyli wesołe obrazki. Tak jak u nas "świerszczyki" w języku nieco starszej młodzieży znaczyły zupełnie co innego...
Było to coś na poziomie przedszkolnym. Ale kolorowe, z obrazkami i wydane na niespotykanym w Polsce poziomie edytorskim, więc w tamtych bidnych latach kupowane często dla maluchów.
Książki w obcych językach kupowało się w księgarni Światowid na Wyzwolenia (dziś jakieś banki)
Gazety bywały i w kioskach, często jak się miało znajoma kioskarkę, która zostawiała pod ladą (w teczce) dla swoich ciekawsze tygodniki, to w ramach rekompensaty trzeba było kupić i coś sowieckiego. Zresztą, były o połowę tańsze od polskich i na lepszym papierze.
W szkole średniej prenumerowałem jakieś miesięczniki techniczne (pani profesor złożyła propozycję nie do odrzucenia...). Przyznaję, że były bardzo ciekawe - pominąwszy jakieś wstępniaki ideologiczne zawierały sporo rzetelnych informacji, często bazowały na przedrukach z prasy "zachodniej" (w ZSRR liberalnie traktowano przesądy o prawach autorskich).

Piotrek · Postautor: **Piotrek** » 4 sie 2009, o 19:21

Busol pisze:
secessionlove pisze:Chyba raczej Biesiełyje Kartinki.
Chyba raczej nie

Za Wikipedią:
Wiesiołyje kartinki (ros. Весёлые картинки) - miesięcznik dla dzieci wydawany w Moskwie od 1956 roku

babajack · Postautor: **babajack** » 4 sie 2009, o 21:21

Było jeszcze czasopismo satyryczne ," Krokodyl", coś w stylu naszej nieistniejącej już "Karuzeli", a na Al. Wojska Polskiego , vis a vis Hotelu Gryf , no może lekko w bok , była księgarnia z działem książek z ZSRR, drukowanych na pięknym papierze kredowym i w super oprawie , szczególnie atlasy i słowniki

Postautor: **Busol** » 4 sie 2009, o 23:44

W wesolych kartinkac raz w roku bylo wydanie specjalne. Cale wielostronnicowe wydaie rozkladalo sie jako jedną wielką grę planszową wiem, że byla bardzo fajna

ktos pamieta

tomeks · Postautor: **tomeks** » 5 sie 2009, o 00:10

Pod koniec lat 80-tych pojawił się jeszcze "Sputnik", pismo dla młodzieży, trochę takie sowieckie Bravo Girl (no może nie co przesadzam). Kolorowe, kredowy papier, w mojej Sp 11 na J. rosyjskim służyło jako literatura pomocnicza, mająca zainteresować opornych przedmiotem. Pamiętam moje zdziwienie jak w 1988 r. prasa podała, że "Sputnik"; został zakazany w NRD, ze względu na postępowe, związane z pierestrojką treści.

Bogus · Postautor: **Bogus** » 5 sie 2009, o 13:18

No to ja dorzucę jeszce Ogoniok (w oryginale Огонёк ) i Kraj Rad. Ten ostatni był już wydawany w naszym ojczystym języku, i to na świetnym papierze. Stąd znakomicie nadawał się na podkład pod siedzenie na mokrych ławkach na stadionie Pogoni.

rayman · Postautor: **rayman** » 5 sie 2009, o 14:04

Busol pisze:W wesolych kartinkac raz w roku bylo wydanie specjalne. Cale wielostronnicowe wydaie rozkladalo sie jako jedną wielką grę planszową wiem, że byla bardzo fajna

ktos pamieta

Pamięta,pamięta

secessionlove · Postautor: **secessionlove** » 5 sie 2009, o 16:30

Busol pisze:
secessionlove pisze:Chyba raczej Biesiełyje Kartinki.
Chyba raczej nie

Tak mi się zapamiętały. Choc rosyjskiego na szczęście się nie uczyłem (w 1990 roku ruszył w szkołach angielski), to conieco wtedy podłapałem od starszej siostry. I tak właśnie zapadły mi w pamięci te słowa z nazwy "Wesołych...", bo tak ją ona czytała. No to teraz po latach okazuje się, że źle. Dzięki za poprawienie.

Aygon · Postautor: **Aygon** » 6 sie 2009, o 00:29

Hehe, to ja juz taki stary jestem ze tez to jakoś tam pamiętam

.Tyle że za mały byłe na czytanie to borazki tylko oglądałem. A jak chciałem się języka poduczyć to nasze mądre cholery polikwidowały rosyjski nawet na zajęciach pozalekcyjnych więc zdążyłem tylko podstawy liznąć. W trzeba sobie uświadomić że na świecie właśnie angielski, hiszpański i rosyjskii pozwalają się skomunikować z większością ludzi. Dziś wróciłem po dwóch miesiącach ze stoczni w Kłajpedzie i naprawdę nadal po rosyjsku o wiele szybciej się można dogadać niż po angielsku. A najgorzej wychodzą tam młodzi, bo jakoś rosyjskiego się już nie uczyli a angielskiego nie zaczęli i teraz to tylko na migi można z nimi pogadać

Tasza · Postautor: **Tasza** » 6 sie 2009, o 00:57

To się nazywa marketing! Z takim podejściem Wicekuratora target - po prostu - był skazany na sukces. Wyciągajmy wnioski dla siebie, Koledzy i Koleżanki: trochę stanowczości nikomu nie zaszkodzi ;-)

secessionlove · Postautor: **secessionlove** » 6 sie 2009, o 18:12

Aygon pisze:Hehe, to ja juz taki stary jestem ze tez to jakoś tam pamiętam .Tyle że za mały byłe na czytanie to borazki tylko oglądałem. A jak chciałem się języka poduczyć to nasze mądre cholery polikwidowały rosyjski nawet na zajęciach pozalekcyjnych więc zdążyłem tylko podstawy liznąć. W trzeba sobie uświadomić że na świecie właśnie angielski, hiszpański i rosyjskii pozwalają się skomunikować z większością ludzi. Dziś wróciłem po dwóch miesiącach ze stoczni w Kłajpedzie i naprawdę nadal po rosyjsku o wiele szybciej się można dogadać niż po angielsku. A najgorzej wychodzą tam młodzi, bo jakoś rosyjskiego się już nie uczyli a angielskiego nie zaczęli i teraz to tylko na migi można z nimi pogadać

Panu Ryszardowi Kotli bardzo się podobał język rosyjski. Zapewne wy też, jak on, uważecie, że to piękny język.