Gonia w części dotyczącej parceli nr 35 pisze, że „widoczna [na zdjęciu] kamienica czynszowa została wzniesiona w miejscu starego spichrza.” Jednak z treści katastru szwedzkiego z 1707 roku, a także z planu Plan de la Ville Stettin Anno MDCCXXI z 1721 roku (opublikowanego przez M. Wehrmanna [w:] Geschichte der Stadt Stettin, s. 340/41) wynika, że na działce tej, przynajmniej do roku 1721, nie było żadnego spichlerza. Spisujący ten rejon geodeta Lars Balck wymienia tu jedynie stojący w głębi podwórza dom mieszkalny z pruskiego muru (wydaje się, że mógł to być „stary dom” na szkicu Goni z 1906 r.).
Odnośnie parceli nr 34 sprawa jest bardziej skomplikowana. Gosia pisze: „Jednym z większych i charakterystycznych spichlerzy był budynek przy Speicherstraße 34. W XIX w. na jego miejscu stał „Królewski Magazyn Soli”. Poniekąd wszystko się zgadza. Co prawda, jeżeli chodzi o XIX wiek, to moja wiedza kończy się na 1833 roku, gdyż upewnił mnie w tym fragment książki adresowej z 1833 ujawniony przez kolegę Bacha w trakcie dyskusji na portalu w dniach 19.12.2006-22.01.2007 („Spichlerze przy Speicherstraße”, strona
http://sedina.pl/?name=PNphpBB2&file=vi ... 5&start=15 i następna). Tak na marginesie dodam, że miałem z tym kłopot, gdyż jedyny czytelny plan jaki posiadam z tego okresu, to plan z 1811 roku (Grundriss der Stadt Stettin innerhalb den Festungswerken und deren neuen Bezirks – Eintheilung). Na planie tym wymieniono pod numerem 44 [późniejszy 35] zarys budynku, który w legendzie opisano jako Królewski Magazyn Soli, z tym, że na planie obok dopisano cyferkę 43. Dla mnie była to sugestia, że stały tu dwa budynki, ale czy dwa spichlerze? Ale na szczęście z pomocą przyszedł mi Carl Fredrich, u którego czytamy: „…Na terenie starej plantacji miejskiej (Rathsplantage), poniżej obecnej ulicy Górki Piekarzy [Piekary] (Bäckerbergstrasse) David Gilly [dyr. ds. budownictwa na Pomorzu] w 1779 roku wybudował budynek Królewskiego Magazynu Soli, w miejscu dotychczasowego Królewskiego Spichlerza Soli, którym był drugi spichlerz położony [na Łasztowni] na południe od starego Mostu Kłodnego […]”, cyt. wg Die älteren Stettiner Straßennamen im Rahmen der älteren Stadtentwicklung – von H. Lemcke, zweite neubearbeitete Auflage von C. Fredrich, Stettin Leon Sauniers Buchhandlung 1926, przypis 49. Czyli jednak stały tu dwa spichlerze. W pewnym sensie potwierdza to informację Goni, która pisze o „starym spichrzu” na parceli 35, czyli wcześniej oznaczanej jako 43. Ale wspomniany powyżej kataster szwedzki oraz plan z 1721 roku wymieniają te dwa spichlerze zdecydowanie na parceli 34. Według spisu dokonanego przez geodetę Balcka stały one na dwóch parcelach, nr 187 i 186, z czego ówczesna działka nr 186 zajmowała dodatkowo część późniejszej parceli nr 45, tj. 33 po 1856 roku. Z kolei na planie z 1721 w tym samym miejscu usytuowano dwa spichlerze oznaczone literkami „a” i „b”. W obu przypadkach właścicielem tych spichlerzy była rodzina kupca Lindego, która zarówno w 1707 jak i w 1721 roku, była również właścicielem spichlerza przy późniejszej Speicherstraße 13-14 (do 1856 roku nr 62b). Tyle mojego wkładu w świetny, jak zwykle, artykuł Goni. Mimo wszystko jednak oczekuję więcej komentarzy, oczywiście oceniających moje ustalenia.