OK, zatem postaram się o te "kilka słów" więcej.
Miałem okazję po raz pierwszy "na żywo" obejrzeć zarówno zdjęcia, jak i zobaczyć Cezarego Skórkę - podziwiam go zwłaszcza za zdjęcia zimowe.
Jako, że przyszliśmy nieco przed 19, więc na spokojnie, bez konieczności przepychania się między stolikami, dało się obejrzeć fotografie rozwieszone na ścianach Bramy (a było ich dokładnie...8
) oraz znależć takie miejsce, by wszechobecne dyndające lampy zasłaniały jak najmniejszą część ekranu.
Autor przywitał widzów (30, może 40 osób) kilkoma słowami wstępu i lampką wina. No i zaczęło się: lokalowy dj chyba za bardzo przejął się rolą dostarczenia warstwy audio do pokazu, bo tak rozkręcił końcówki mocy, że nie dało się spokojnie rozmawiać. Mniej więcej 10 minutowy zapętlony pokaz rewelacyjnych, jak zwykle, zdjęć wyświetlany był na wiszącym u sufitu od strony wejścia ekranie. Niestety, rzutnik ustawiony z tyłu za nim powodował, że od strony publiki widać było lustrzane odbicie fotografii, co przy niecodziennej ich perspektywie wraz z dodatkowym efektem specjalnym w postaci nieustannego falowania ekranu - za sprawą skierowanego nań nadmuchu z systemu wentylacyjnego lokalu, dawało naprawdę niesamowite wrażenia optyczne
takie psychodeliczno-multimedialne
Poza tym ..."było gucio"
